Een allergietest toont aan of er sprake is van allergie en zo ja, waar je eventueel allergisch voor bent. Alleen een allergietest af laten nemen is niet voldoende om de diagnose te kunnen stellen. De uitslag van de test moet altijd gekoppeld worden aan de totale ziektegeschiedenis (anamnese) en eventueel aanvullend lichamelijk onderzoek.
Eén van de belangrijkste manieren die je arts kan gebruiken om allergie vast te stellen is de anamnese. De anamnese is het verhaal dat je aan je arts verteld en logischerwijs begint daar het onderzoek naar allergieën mee. Er worden vragen gesteld als: wanneer heb je last van klachten, is dat vooral ’s morgens of ‘s nachts? Waar heb je klachten, binnen- of buitenshuis, op het werk of thuis? Zijn je klachten gebonden aan een bepaald seizoen bijvoorbeeld het voorjaar of de zomer? Hoe lang heb je al last en hoe ernstig zijn de klachten? Daarnaast wordt er ook gekeken naar familiaire belasting, komt allergie meer in je familie voor en zo ja, bij wie? Wanneer je arts uit de anamnese aanleiding heeft om te denken aan allergie, zal er meestal aanvullend onderzoek gedaan worden in de vorm van een allergietest en/of lichamelijk onderzoek.
Na de anamnese volgt eventueel een lichamelijk onderzoek. Bij het lichamelijk onderzoek kijkt een arts voornamelijk naar de organen die een rol kunnen spelen bij allergie. Zo kijkt hij naar de ogen (bijvoorbeeld roodheid), neus (verstopt of loopneus) en de huid (denk aan eczeem). Soms wordt er ook naar de longen geluisterd. Wanneer je arts na het lichamelijk onderzoek aanleiding heeft om te denken aan allergie, zal er meestal aanvullend onderzoek gedaan worden in de vorm van een allergietest.
Wanneer je arts ervoor kiest een allergietest uit te voeren, bestaan er verschillende mogelijkheden. Afhankelijk van welke allergie mogelijk een rol speelt, kan je arts bijv. kiezen voor een huidpriktest en/of een allergietest waarbij je bloed wordt onderzocht. Deze allergietesten zijn het meest gebruikelijk. Bij een contactallergie wordt vaak een epicutaantest gedaan. In beperkte mate komt soms nog wel eens een provocatietest voor. Hieronder lees je meer over de verschillende soorten allergietesten.
De naam ‘Skin Prick Test’ zegt het al, dit is een huidpriktest om op allergie te testen. Er kan op veel soorten allergenen (stoffen waarvoor je mogelijk allergisch bent) getest worden. Bij deze huidpriktest wordt een druppel vloeistof op de huid van je onderarm gelegd die een allergeen bevat, bijvoorbeeld graspollen of huisstofmijt of van bepaalde voedingsmiddelen. Met een klein naaldje wordt een heel klein beetje vloeistof door de huid geprikt. Na een paar minuten kan er een bultje ontstaan en de huid kan jeuken en rood worden. Met de huidpriktest heb je al na 15 minuten zichtbaar bewijs waar je allergisch voor bent. Let op, een negatieve uitslag van de test hoeft niet altijd te betekenen dat er geen sprake is van allergie. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je allergisch bent voor een stof waar je niet op bent getest.
Benieuwd hoe een Skin Prick Test precies wordt afgenomen? Bekijk de video hieronder over de huidpriktest bij allergie.
In deze video wordt stap voor stap getoond hoe een huidpriktest wordt uitgevoerd. Een huidpriktest is één van de methoden om de mogelijke oorzaak van (luchtweg)allergie aan te tonen.
Huidpriktesten mogen alleen onder supervisie van een arts worden uitgevoerd en de nodige waarschuwingen en voorzorgen dienen in acht te worden genomen.
Allergie kan ook worden vastgesteld via een bloedtest door het meten van een soort eiwitten in het bloed: het immuunglobine van klasse E (IgE). Een andere, misschien meer bekende benaming, is RAST-test (radioallergosorbent-test). Wanneer je allergisch bent, zal er uit de bloedtest blijken dat deze specifieke IgE antilichamen worden aangemaakt in je bloed tegen de allergenen waarvoor je allergisch bent. Er wordt een buisje bloed afgenomen bij de huisarts of bij een prikpost, dat vervolgens wordt geanalyseerd in een (ziekenhuis)laboratorium. De uitslag van de bloedtest kan worden weergegeven in verschillende vormen: in ‘plusjes’, in klasse of in een getal. Een weergave in een getal is het meest nauwkeurig en wordt tegenwoordig steeds meer toegepast.
Intracutaan betekent ‘in de huid’. Bij een intracutaantest wordt een kleine hoeveelheid (0,1 ml) allergeenvloeistof met een dunne naald in de huid gespoten. Meestal gebeurt dit op de rug. Deze test is iets gevoeliger en nauwkeuriger dan de Skin Prick Test, maar de reactie die ontstaat, is dezelfde: een bultje, roodheid en jeuk van de huid. Het onderzoek duurt ongeveer een half uur. Let wel op, de reactie houdt over het algemeen langer aan dan bij de huidpriktest.
Epicutaan wil zeggen: direct op de huid. Wanneer je arts denkt dat er sprake kan zijn van een contactallergie, kan hij of zij een plakproef doen. Bij dit onderzoek worden de ‘verdachte’ allergenen op de rug aangebracht met speciale pleisters die 48 uur op je huid moeten blijven zitten. Als nu blijkt dat je inderdaad allergisch bent, zal er een reactie op de bewuste plek ontstaan zoals roodheid, jeuk en soms zelfs blaren.
Tijdens een provocatietest wordt de reactie van de luchtwegen gemeten na het inademen van een prikkelende stof. Dit kan een allergeen zijn of een algemene prikkelende stof zoals histamine. Hierdoor kunnen verschillende klachten ontstaan zoals benauwdheid of hoesten, tranende ogen, een loopneus en niezen.
